Podstawy języka hiszpańskiego

Uproszczone zasady wymowy

"b" i "v" – stojące na początku wyrazu wymawia się jak polskie "b", w środku wyrazu jako głoskę pośrednią pomiędzy "b" a "w", np. banco, varón, caballero
"z" – wymawia się jak bezdźwięczne "th" w języku angielskim, np. zapato
"c" – przed samogłoskami "e", "i" wymawia się jak omówioną wyżej literę "z", np. paciente, ciego
"c" – w pozostałych przypadkach wymawia się jak polskie "k", np. calendario, clínica
"que" – wymawia się jak polskie "ke", np. que
"qui" – wymawia się jak polskie "ki", np. quien
"ch" – wymawia się jak polskie "cz" zmiękczone (np. w wyrazie "Chile"), np. chocolate
"j" – wymawia się podobnie jak polskie "h", np. junta
"g" – przed samogłoskami "e", "i" wymawia się jak polskie "h", np. gente, girar
"g" – w pozostałych przypadkach wymawia się jak polskie "g" (w grupach gui, gue nie wymawia się "u"), np. gabinete, guitarra
"ll" – wymawia się jak polskie "j" lub "dź" lub "ź" zmiękczone, np. llamar
"ñ" – wymawia się jak polskie "ń", np. España
"rr" – jest to długie "r" (jak w okrzyku "prrr!"), np. corrida
"y" – samodzielnie wymawia się jak polskie "i", w wyrazach wymawia się jak polskie "j", np. mayo
"h" – jest nieme i nie wymawia się go prawie nigdy, np. herencia, humo
"ü" – w zestawieniu güe/güi oznacza, że "u" ma być wymawiane, np. cigüeña

Podstawowe zwroty w języku hiszpańskim

• Dzień dobry. – Buenos días [buenos dijas].
• Dzień dobry (po południu). – Buenas tardes [buenas tardes].
• Dobry wieczór; dobranoc. – Buenas noches [buenas noćes].
• Do widzenia! – ¡Hasta luego! [asta luego].
• Do (zobaczenia) wkrótce! (dosł. teraz) – ¡Hasta ahora! [asta aora]
• Do jutra!/ Do rana/poranku! – ¡Hasta mañana! [asta maniana]
• Cześć (powitanie) – ¡Hola! [ola] (akcentowane o)
• Cześć (pożegnanie) – ¡Adiós! [adjos](pożegnanie na dłuższy czas; akcentowanym jest o!)
• Proszę (prośba). – Por favor.
• Proszę (podając coś). – Tome [tome] lub tenga [tenga].
• Dziękuję – Gracias [grasjas] (w wersji kastylijskiej wymowa c w ci jak angielskie th w think)
• Przepraszam pana/panią. – Perdone [perdone].
• Przepraszam cię. – Perdona.
• Przepraszam. – Perdón (akcentowanym jest o).
• Smacznego! – Que aproveche! [ke aproweće]
• Dlaczego? – ¿Por qué? [porke] (akcentowanym jest e)
• Ile to kosztuje ..? – ¿Cuánto cuesta ..? [kuanto kuesta...?] (akcentowanym jest wyróżnione a)
• Gdzie jest ..? – ¿Dónde está ..? [donde esta...?] (silny akcent nad o oraz nad a)
• Co to jest? – ¿Qué es esto? [ke es esto] (akcentowanym jest e; zapis fonetyczny brzmi pytająco)
• Która jest godzina? – ¿Qué hora es? [ke ora es]; ¿Que hora tiene? [ke ora tiene]
• Jak się czujesz? – ¿Cómo estás? [komo estas]; ¿Cómo te sientes? [komo te sjentes]
• Czuję się... – Estoy ... [estoj]; Me siento ... [me sjento]
• Jak leci? (potocznie; Jak się czujesz?) – ¿Qué tal? [ke tal]
• Nazywam się ... – Me llamo ... [me jamo] (w niektórych dialektach me źamo)
• Ile masz lat...? – ¿Cuántos años tienes? [kuantos ańjos tjenes?] (akcentowane wyróżnione a) lub ¿Qué edad tienes? [ke eda tienes] (słowo edad często wymawia się dodając dźwięk angielskiego 'th' na końcu)
• Mam (dwadzieścia) lat. – Tengo (veinte) años. [tengo (bejnte) ańjos]
• Jakie masz hobby? – ¿Cuál es tu pasatiempo? [kual es tu pasatjempo?] (akcentowanym jest wyróżnione a)
• romantyczne – romántico [romantiko] (akcent nad a)
• Chce mi się spać – Me gusta dormir. [me gusta dormir]
• Dokąd idziesz? – ¿A dónde vas? [a donde was] (akcentowanym jest o)
• Idę do ... – Voy a ... [woj a]
• Co robisz? – ¿Qué haces? [ke ases] lub ¿Qué estás haciendo? [ke estas asjendo] (c po kastylijsku jak angielskie 'th')
• Tak. – Sí. [s-i] (akcentowym jest i)
• Nie. – No. [no]
• mał|y /-a – pequeñ|o, /-a [pekenio, pekenia]
• duż|y /-a – grande [grande]
• ładn|y /-a – bonit|o /-a [bonito, bonita]
• brzydk|i /-a – fe|o /-a [feo, fea]
• tani /-a – barat|o /-a [barato]
• drog|i /-a – car|o /-a [karo]
• otwarte – abierto [abierto]
• zamknięte – cerrado [serrado] (w wersji kastylijskiej c w ci jak angielskie th w think)
• Nie rozumiem. – No entiendo [no entjendo]; No comprendo. [no komprendo]
• Co? – ¿Qué? [ke] (akcentowanym jest e)
• Jak ?– ¿Cómo? [komo] (akcentowanym jest o)
• Jestem z Polski. – Soy de Polonia. [soj de polonia]
• Nie wiem. – No sé. [no se] (akcentowanym jest e)

http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C4%99zyk_hiszpa%C5%84ski



Ten filmki już pojawił się u mnie, ale nie zaszkodzi jeszcze raz:)

Liczebniki

1 = uno
2 = dos
3 = tres
4 = cuatro
5 = cinco
6 = seis
7 = siete
8 = ocho
9 = nueve
10 = diez
11 = once; 

12 = doce; 

13 = trece; 

14 = catorce; 

15 = quince; 

16 = dieciséis; 

17 = diecisiete; 

18 = dieciocho; 

19 = diecinueve; 

20 = veinte; 

21 = veintiuno; 

22 = veintidós; 

23 = veintitrès; 

24 = veinticuatro; 

25 = veinticinco; 

26 = veintiséis; 

27 = veintisiete; 

28 = veintiocho; 

29 = veintinueve
30 = treinta; 

31 = treinta y uno; 

32 = treinta y dos; 

40 = cuarenta; 

50 = cincuenta; 

60 = sesenta; 

70 = setenta; 

80 = ochenta; 

90 = noventa;
100 = cien; 

200= doscientos; 

300 = trescientos;

400 = cuatrocientos; 

500 = quinientos; 

600 = seiscientos; 

700 = setecientos; 

800 = ochocientos; 

900 = novecientos;
1.000 = mil; 

2.000 = dos mil; 

1.000.000 = un millón; 

2.000.000 = dos millón

Zaimki osobowe

• Liczba pojedyncza:
  • yo – ja
  • tú – ty
  • él/ella/usted – on/ona/pan, pani

• Liczba mnoga:
  • nosotros, -as – my
  • vosotros, -as – wy
  • ellos/ellas/ustedes – oni/one/panowie/państwo

Kolory:



Alfabet:



Krótka lekcja dla dorosłych;)